آن‌که مثل «روح الله» قائم به عقل است، توان آن را دارد که ایران را کعبه کند

ما در فرصتی هستیم که ندای اسلام ـ همان‌طوری که فرمودند ـ به برکت خون‌های پاک شهدا به جهان عرضه می‌شود. عرضه کردن اسلام، چهار عنصر محوری دارد که تاکنون این عناصر چهارگانه را از ما ربودند و جامعه‌ای که خلعِ سلاح شود، جز اینکه پیرو شرق یا غرب باشد، چاره‌ای ندارد. ما دو منبعِ تولید صراط داشتیم که از ما گرفتند و همچنین دو منبع تولید سراج و چراغ داشتیم که از ما گرفتند! امّتی که راه و مهندسیِ راه را از او بگیرند، چراغ و شعلهٴ چراغ را از او بگیرند، ناچار است که تسلیم شود! در بین عالمان و عاقلان تلاش و کوشش زیادی شده است تا آن دو راه و مهندسی آن دو راه را به جای اوّل خود برگردانند و این دو چراغ را روشن نگه بدارند؛ هم آن دو راه را تسطیح کنند و هم فتیلهٴ این دو چراغ را بالا بکِشند.

 شاید عنایت کرده‌اید که بیش از سیصد بار جریان ﴿یَعْقِلُونَ﴾[1] و ﴿یَعْلَمُونَ﴾[2] و ﴿ یَتَفَکَّرُونَ﴾[3] در قرآن آمده است, در بحران‌هایی که هم جلوی هندسه و مهندسیِ صراط را گرفتند و هم جلوی شعله‌ور شدنِ چراغ را گرفتند، از هر عالِمی کار ساخته نیست! از هر عاقلی کار ساخته نیست! از هر فرهیخته و دانشور و دانشمندی کار ساخته نیست! قرآن کریم که در حدود سیصد بار یا بیشتر ﴿یَعْقِلُونَ﴾ و ﴿یَعْلَمُونَ﴾ و ﴿ یَتَفَکَّرُونَ﴾ و امثال آن را ذکر کرد، برای حلّ بحران‌های جمعی و سیاسی فرمود: یک گروه می‌توانند مشکل را حل کنند و آن ﴿لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ﴾,[4] ﴿لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ﴾.[5] ما قوم عقل، مثل قوم عرب یا عجم نداریم؛ ما قوم عقل، مثل شرقی یا غربی نداریم؛ قوم عقل، یعنی قائم «بالعقل»، مثل «روح الله»! قائم «بالعلم»، مثل «روح الله»! از هر عالِمی ساخته نیست که یک فرمان صادر کند و هزاران شهید کشور را روح بخشند! از قائم به عقل و قائم به علم ساخته است. این ﴿لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ﴾ در قرآن زیاد نیست، متوسط هم نیست، بسیار کم است! آن‌که مثل «روح الله» قائم به عقل است، توان آن را دارد که ایران را کعبه کند و جامعةالمصطفی به دور این کعبه طواف کند! یک امام راحل می‌طلبد که گروه خونی او علم و عدل باشد: ﴿لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ﴾, ﴿لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ﴾ و اگر وجود مبارک حضرت، جهان را عالم و عادل می‌کند، نه چون عادل و معصوم است، بلکه چون قائم به عصمت است؛ هر معصومی این برنامه را نداشت و ندارد. آن‌که جهان را بتواند به عقل و علم دعوت کند، باید خود قائم به عصمت باشد, قائم به عقل باشد, قائم به عدل باشد.

قرآن گرچه فرمود، انبیا آمدند: ﴿لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ﴾;[6] ولی برای بخش قضا فرمود قاضی بودن, امنیت و امانت جامعه را حفظ کردن, عادل بودن کافی نیست، قائم به قسط بودن هم کافی نیست، باید «قوّام» به قسط باشد! اینکه محقّق و امثال محقّق و از فحول فقها فرمودند که عقل برای تکلیف خوب است; ولی در قاضی «کمال العقل»[7] از همین رهگذر است! اگر کسی قائم به عقل بود, قائم به عدل بود, قائم به علم بود: ﴿لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ﴾ است, ﴿لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ﴾ است و او توان آن را دارد که بحران‌ها را رهبری کند، بحران بیافریند, موج بیافریند, موج‌سواری کند و اقیانوس را تعدیل کند و آن امام است! اکنون شما می‌بینید، جامعةالمصطفی، پنجره‌ای از حوزه به جهان شد، برای آن است که راهِ قرآن را این «روح الله» خوب طی کرد.

درست است که سرمایه‌داران و اغنیا هم مورد لطف خدا قرار می‌گیرند; ولی محورِ اصلی کعبه، پابرهنه‌ها و پیاده‌ها هستند؛ محور اصلی قبله، مردم محروم‌ می‌باشند. هم به خلیل خود و هم به حبیب خود ـ به تعبیر سعدی «خلیل من همه بت‌های آزری بشکست»[8] ـ فرمود تو ندا بده! لازم نیست سرمایه‌دارها بیایند، کسانی که مرفّه‌ هستند بیایند یا مرْکَب‌دارها بیایند: ﴿وَ أَذِّنْ فِی النَّاسِ بِالْحَجِّ﴾، بلکه برای این است که پابرهنه‌ها بیایند! ﴿یَأْتُوکَ رِجالاً﴾؛ آ‌‌ن‌که کعبه را حفظ می‌کند، پابرهنه است: ﴿یَأْتُوکَ رِجالاً﴾ پابرهنه می‌تواند، کعبه را حفظ کند! آن کسی که دارای اَستر لاغر است، می‌تواند کعبه را به عنوان قبله و مطاف حفظ کند، آن‌که اتومبیل مرفّه‌نشینان را دارد، کعبه‌ای نیست! این جامعةالمصطفی، ﴿یَأْتُوکَ رِجالاً﴾ است: ﴿یَأْتُوکَ رِجالاً وَ عَلی‏ کُلِّ ضامِرٍ یَأْتینَ مِنْ کُلِّ فَجٍّ عَمیقٍ﴾[9] است.

 اگر نامهٴ رهبر محترم به جوانان غرب ارسال شد، از همین راه است! اگر آن بزرگوار جامعه را به این سمت دعوت کرده است، چون خود قائم به عقل بود، فهمید که قیام به عقل و عدل در پابرهنه‌هاست. چه بِنایی مقدس‌تر از قبله و مطاف جهانیان! فرمود، همه بیایند: ﴿لِلَّهِ عَلَی النَّاسِ حِجُّ الْبَیْتِ مَنِ اسْتَطاعَ إِلَیْهِ سَبیلاً﴾؛[10] ولی کعبه را پیاده‌ها حفظ می‌کنند! قبله را پابرهنه‌ها حفظ می‌کنند! قبله را آنها که روی اَستر لاغر نشستند، حفظ می‌کنند! آن‌که با وانت می‌آید، حفظ می‌کند! نه آن‌که با اتومبیل و هواپیما می‌آید. هواپیمانشین را هم کعبه می‌پذیرد؛ ولی از او کاری ساخته نیست! او اگر بخواهد در برابر داعش بایستد، توان آن را ندارد، همین‌ها در برابر داعشی‌ها می‌ایستند! همین، ﴿یَأْتُوکَ رِجالاً﴾ و پابرهنه می‌ایستد! همان وانت‌بار سوار می‌ایستد! همان موتورسوار می‌ایستد، وگرنه آن‌که مرفّه است و بی‌درد، او اهل مبارزه نیست و اگر جامعةالمصطفی چنین است، به این علت است!

مظلومیت فرهنگ

سالی که به نام فرهنگ است ولی همچنان مظلومیت فرهنگ ادامه دارد....

پیشنهادهایی برای مطالعه در دهه فجر

امام از نگاه امام

(سخنرانی های امام خامنه ای(حفظه الله) در سالگرد ارتحال امام خمینی(رحمه الله علیه))

بنیان مرصوص

(امام خمینی قدس سره در بیان و بنان حضرت آیت الله جوادی آملی)

مجموعه گفتارهای استاد جوادی املی درباره شخصیت و اندیشه امام خمینی(ره) و مبانی دینی انقلاب اسلامی پس از انبیای عظام و ائمه اطهار (علیهم السلام)، نائبان آنان به وساطت ایشان، مظهر تام اسمای حسنای الهی هستند؛ امام خمینی از جمله نایبان معصومان(علیهم السلام) است که در این اثر به تبیین سیره علمی و عملی ایشان و نیز وظایف رهروان راستین آن حضرت پرداخته شده است. هم چنین در این اثر درباره تأثیر نهضت سید الشهداء(علیه السلام) بر انقلاب اسلامی ایران، عناصر محوری پیام امام خمینی به رهبر شوروی سابق و وصیت نامه ایشان مطالبی ذکر شده است. این کتاب در قطع وزیری چاپ شده و دارای ۴۶۴صفحه می باشد.

کتب و آثار استاد طاهرزاده:

کتاب امام خمینی«رضوان‌اللّه‌تعالی‌علیه» و سلوک در تقدیر توحیدی زمانه

                            

♦ سلوک ذیل شخصیت امام خمینی«رضوان‌الله‌تعالی‌علیه»

                         

            ♦ انقلاب اسلامی، برون‌رفت از عالَم غربی                          

            ♦ امام خمینی«رضوان‌الله‌تعالی‌علیه»وخودآگاهی تاریخی                    

            ◊ جایگاه اشراقی انقلاب اسلامی در فضای مدرنیسم                        

           

 

◊ انقلاب اسلامی، باز گشت به عهد قدسی

                         

                                     

جزوات :                                    

           

 

◊ جایگاه تاریخی انقلاب اسلامی و جریانات سیاسی در آینده(91/8/13)

                         

◊ مدرنیته ، انقلاب اسلامی وتمدن شیعی

 

                         

یادداشت ویژه :                          

           

 

◊ انقلاب اسلامی؛ رجوع به تاریخی جدید

                         

            ◊ سلوک در ذیل اندیشه‌ی امام خمینی«ره»                          

            ◊ رجوع به حقیقت انقلاب اسلامی راه رسیدن به عدالت و توسعه                   

            ◊ جایگاه إشراقی انقلاب اسلامی در فضای مدرنیسم                        

            ◊ انقلاب اسلامی، طلوعی امیدبخش                       

            ◊ انقلاب اسلامی پیامی ماورأ تاریخ معاصر                         

            ◊ راز آینده‌داری انقلاب اسلامی                

            ◊ شاخصه‌ی اصلی انقلاب اسلامی                         

           

 

◊ جایگاه مستضعفین در انقلاب

 

 

                          

پرسش برگزیده :                                     

            ◊ وضع موعود و انقلاب اسلامی                

            ◊ انقلاب اسلامی؛ عامل نجات از ظلمات دوران                  

            ◊ سیاستی که عین دیانت است                  

                                     

فایل صوتی :                               

           

 

امام خمینی(ره) - انقلاب اسلامی - ولایت فقیه

شرح کتاب " سلوک ذیل شخصیت امام خمینی ره "

مبـــاحث امام خمینـــی و انقلاب اســـلامی

شرح تفسیر سوره حــمد امـــام خمــینی رضوان الله تعالی علیه

شرح کتاب " آداب الصلاة " امام خمینی .رضوان الله تعالی علیه

شرح کتاب"شرح حدیث جنودعقل وجهل"ازامام خمینی(ره)

به نقل از http://almizan.lobolmizan.ir/

72 سخن عاشورایی

 

امام حسین(ع) در عاشورای سال 61 هجری، برای بیان حقیقت و روشنگری در طول تاریخ، مباهله را به شکل عملی‌اش انجام داد. کتاب «72 سخن عاشورایی» به تحلیل برخی از زوایای پیدا و پنهان این حرکت از منظر رهبر معظّم انقلاب پرداخته است.
عاشورا، به عنوان عظیم‌ترین مصیبت تاریخ، گنجینه‌ی درس‌ها و عبرت‌ها، برای نسل‌ها و دوران‌هاست؛ درس عزّت و افتخار در عین غربت و مظلومیّت، عبودیّت در عین تعقّل و آزادگی، پایبندی به ارزش و آرمان در سخت‌ترین شرایط، فداکاری و ایثار و دلسوزی حتّی برای دشمن، شجاعت و صبر و استقامت، بصیرت و زمان‌شناسی، پیوند جهاد و حماسه با عرفان و اخلاق، پیوند تهذیب و تزکیه با سیاست، توکّل و تسلیم و رضا، صدق و اخلاص، توبه و زهد و ورع و... که هرکس، از مسلمان و غیرمسلمان و دیندار و حتی غیردیندار، در هر زمانی، به قدر پیمانه‌اش، از زلال آن بهره می‌گیرد.
امام حسین(ع) سرور آزادگان و غیرتمندان عالم است و کلام، سیره و شیوه‌ی عملکرد آن حضرت و شهدای عاشورا که مطابق مشهور 72 تن بوده‌اند- آینه‌ای است که هر کس، از هر جنس و در هر صنفی باشد، می‌تواند عیار صدق و خلوص و فداکاری و بصیرتش را با آن بسنجد؛ عاشورا هم زنِ الگو دارد و هم مردِ الگو، هم پیر دارد و هم نوجوان و هم جوان و هم میانسال؛ الگوهایی که از ابتلای الهی سربلند بیرون آمدند، از دامگه خاک رَستند، دعوت مرادشان را لبّیک گفتند و جان بر سر عهد خویش نهادند تا الگوی ماندگار روزگاران شوند. آری، کربلا آیینه است و هم‌چنان‌که بیدل دهلوی سرود، «آینه در کربلاست».
«72 سخن عاشورایی از بیانات رهبر معظّم انقلاب اسلامی»، عنوان یکی از کتاب‌های عاشورایی انتشارات انقلاب اسلامی است که در آن، برخی از زوایای آشکار و پنهان این حرکت عظیم، از نگاه جامع‌نگر، تحلیلی و محقّقانه‌ی معظّمٌ‌له تحلیل و تبیین شده‌اند. این کتاب در قطعی شکیل و با طرحِ جلدی زیبا، در 296 صفحه و به کوشش علیرضا مختارپور  قهرودی تدوین شده و گزیده‌ای از بیانات مقام معظّم رهبری درباره‌ی مسائل مختلف مرتبط با قیام امام حسین(علیه‌السّلام) را که از خرداد 1368 تا تیرماه 1390 در محافل و مجالس گوناگون ایراد شده‌اند، در خود جای داده است.
این کتاب، علاوه بر  فهرست تفصیلی که بر اساس ترتیب زمانی رخدادها تنظیم شده‌اند، یک فهرست مطالعه‌ی موضوعی نیز دارد. زندگی و ابعاد شخصیّت امام حسین(ع)، اهداف قیام امام حسین(ع)، درس‌ها و عبرت‌ها و دستاوردهای عاشورا، الگو بودن نهضت حسینی در طول تاریخ و خصوصاً پیوند آن با انقلاب اسلامی، نقش برجسته‌ی حضرت زینب و حضرت سجّاد (علیهماالسّلام) در حفظ و انتقال پیام عاشورا، مقام شهید و فرهنگ شهادت‌طلبی، و اهمیّت ماه محرم و مجالس عزاداری، مهم‌ترین محورهای موضوعات این کتاب هستند.
یکی از مطالب مفصّل این اثر به بررسی سه‌دوره‌ی حیات امام حسین(علیه‌السّلام) قبل از قیام عاشورا، و جایگاه، مواضع و عملکردهای ایشان در آن دوران اختصاص یافته است (سخن 44). در چند سخن دیگر نیز برخی از ابعاد وجودی شخصیّت ایشان به عنوان مظهر انسان کامل، و البته حرکت استثنایی و مقام یگانه‌ی ایشان در تاریخ اسلام تحلیل شده است؛ بررسی اوصافی چون عبادت، معرفت، بصیرت، استقامت و شجاعت، اخلاص، اعتماد و توکّل به خدا، موقع‌شناسی و چگونگی پیوند معنویّت با جهاد، و مظلومیّت و غربت با عزّت در حرکت ایشان.
در یکی از سخنان این مجموعه، ضمن تعریف و تشریح ابعاد سه‌گانه‌ی قیام حسینی و نقش این ابعاد در ماندگاری آن، احساس عزّت و افتخار در هر یک از این ابعاد تبیین شده است (سخن 54). همچنین در ذیل دو سخن عاشورایی، ضمن تبیین برخی از وجوه و دلایل منحصربه‌فرد بودن واقعه‌ی عاشورا، در مقام مقایسه‌ی انقلاب اسلامی و نهضت حسینی، عوامل و ویژگی‌های مشترکی چون «استقامت و بصیرت» در رهبری نهضت و صفاتی چون «خلوص و غریبانه بودن» مورد بررسی قرار گرفته‌اند (سخن 22 و 32).
بحث و بررسی زمینه‌های تاریخی قیام حسینی از دیگر موضوعات محوری «72 سخن عاشورایی» است؛ در مفصّل‌ترین سخنِ این اثر، تحلیلی جامع از تاریخ اسلام از بعثت تا واقعه‌ی عاشورا از لسان رهبر فرزانه‌ی انقلاب ارائه شده است (سخن 44 و نیز سخن 50). در این سخنان، با استناد به شواهد متعدّدی از ریزش‌ها و لغزش‌ها در تاریخ اسلام، وضعیّت عقیدتی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی مسلمانان، قبل از واقعه‌ی عاشورا تشریح و بیان شده که چگونه عواملی چون ارتجاع فجیع امّت، رواج دنیاطلبی و فساد، کاهش غیرت دینی، بی‌بصیرتی و دنیادوستی خواص و غفلت و سهل‌انگاری مسلمین، باعث بروز حادثه‌ی عاشورا شد.
تحلیل هدف و فلسفه‌ی قیام امام حسین(علیه‌السّلام) علیه ارتجاع و انحطاط ویرانگر جامعه‌ی اسلامی، همواره یکی از مباحث مهمّ رهبر انقلاب در باب این موضوع بوده و چند سخن از «72 سخن عاشورایی» نیز با تعابیر متفاوت به همین موضوع پرداخته است. در این سخنان تأکید شده که امام حسین(علیه‌السّلام) برای زدودن ابرهای جهل و غفلت و مقابله با زبونی انسان قیام کرد (سخن50، 60 و 63) و هدف او، اصلاح امّت و رواج عمل به احکام دینی (سخن 48) و تجدید بنای نظام و جامعه‌ی اسلامی بود (سخن 27).
در ضمن این بحث، دو نظریه‌ی مشهور «حکومت» و «شهادت» از لسان رهبر معظّم انقلاب نقد و «خلط هدف و نتیجه»، عامل خطای این تحلیل‌های یک‌جانبه در خصوص فلسفه‌ی قیام حسینی معرفی شده است. در ادامه و پس از نقد و بررسی این دو دیدگاه مشهور، نظریه‌ی صحیح درباره‌ی هدف قیام حسینی، هَم با استناد به منابع و شواهدی از بیانات آن حضرت تبیین شده است (ص 130-120).
کمتر کلامی از رهبر معظّم انقلاب درباره‌ی قیام حسینی می‌توان یافت که در آن اشاره‌ای به یک یا چند مورد از پیام‌ها و درس‌ها و عبرت‌های عاشورا نباشد. ایشان در جایی فرموده‌اند که انسان با دقّت نظر در حرکت چند ماهه‌ی حضرت امام حسین(ع) از مدینه تا عاشورا می‌تواند بیش از صد درس مهم بشمارد (ص 119). در این اثر نیز چندین درس و عبرت جاودانه و مهم عاشورایی، از منظر ایشان برای نسل امروز تحلیل شده‌اند تا با مدّنظر داشتن این درسها و عبرتها، از تکرار فاجعه‌ی عاشورا در آینده جلوگیری شود.
تأمل در عوامل انحراف و انحطاط جامعه‌ی اسلامی قبل از عاشورا، نقش مهمّ خواص در دو جبهه‌ی حق و باطل، شناخت و تشخیص دشمن، تأکید بر عزّت و حرمت ذلّت‌پذیری، نترسیدن از خطراتی چون غربت و مرگ و اسارت در راه حق، نترسیدن از دشمن و عمل به تکلیف، رابطه‌ی ایمان با مقاومت و فداکاری، بصیرت و تکلیف‌شناسی در مواقع حسّاس، جهاد با دشمن درون و برون، ارتباط سستی ایمان با لغزش‌ها، ارتباط دنیاطلبی و فساد و فحشا با بی‌بصیرتی و از بین رفتن غیرت ایمانی و... از جمله‌ی مهم‌ترین درس‌ها و عبرت‌هایی هستند که در بخش‌های مختلف این کتاب مورد بحث و بررسی قرار گرفته‌اند (سخن 27، 29، 33، 34، 35، 46، ...).
برای نمونه یک‌جا از قول معظّمٌ‌له، «تشخیص به موقع تکلیف» مهم‌ترین درست نهضت حسینی معرّفی شده و ضمن تشریح زوایایی از وضعیّت و شرایط ایران و جامعه‌ی اسلامی، شناخت و تشخیص دشمن، مهم‌ترین وظیفه‌ی مسلمانان امروز شمرده شده است (ص 71-68). ایشان در جای دیگر و در بحث از ضرورت زمان‌شناسی و تکلیف‌شناسی، با اشاره به ماجرای قیام توّابین فرموده‌اند: «عده‌ی توّابین چند برابر شهدای کربلاست...، اثری که توّابین در تاریخ گذاشتند، یک هزارم اثری که شهدای کربلا گذاشتند، نیست! به خاطر این‌که در وقت خود نیامدند. کار را در لحظه‌ی خود انجام ندادند، دیر تصمیم گرفتند و بسیار دیر تشخیص دادند» (ص171-170).
یکی از مهم‌ترین درس‌ها و عبرت‌های عاشورا که در این کتاب بارها مورد تأکید رهبر معظّم انقلاب قرار گرفته، بررسی و تحلیل نقش خواص در دو جبهه‌ی حق و باطل و نقش کوتاهی خواص درخلق فجایع تاریخ اسلام، از جمله فاجعه‌ی عاشورا است؛ مواضع و عملکردهای نمونه‌هایی چون عبدالله‌بن‌زبیر، شریح قاضی، سعیدبن‌عاص، ابوموسی اشعری، سعدبن‌ابی‌وقاص و... (نک: سخن 33، 35، 36، 44 و...). در این گفتارها تبیین می‌شود که چگونه بی‌بصیرتی، غفلت و به‌ویژه دل‌سپردگی خواص به دنیا و مطامع نفسانی، باعث لغزش آنان شد و عوام را نیز به انحراف کشاند و همین دنیادوستی خواص بود که زمینه‌ساز تبدیل خلافت به پادشاهی، به مقام عالم دینی رسیدن کعب‌الاحبارها و به مسلخ رفتن حسین‌بن‌علی‌ها در تاریخ شد.
به فرموده‌ی رهبر معظّم انقلاب اسلامی، نسخه‌ی کوچک قیام امام حسین(ع) در دروان معاصر توسط امام خمینی(رضوان‌الله تعالی علیه) تکرار شد (نک: ص 130-128). بیش از نیمی از مطالب کتاب «72 سخن عاشورایی» به صورت مستقیم یا غیرمستقیم، به پیوند عاشورا و انقلاب اسلامی، تحلیل تأثیرات قیام حسینی بر انقلاب اسلامی و دفاع مقدّس، تبیین هویّت مشترک و شباهت‌های انقلاب اسلامی با عاشورا و تفاوت‌های زمان ما با دوران امام حسین(ع) و درس‌ها و عبرت‌های عاشورا برای ملّت ایران اختصاص یافته است. برای نمونه، عنوانِ دو گفتار مهمّ این اثر، به برخی از وجوه تشابه نهضت حسینی با نهضت خمینی، مانند «خلوص و غریبانه بودن» و «استقامت و بصیرتِ» رهبران نهضت پرداخته است (سخن 22 و 32) و در سخنی دیگر از قول معظّمٌ‌له «کربلا، مثال و الگوی امتحان شده و همیشگی» برای ملّت ایران معرفی شده است(سخن 15).
تأکید بر پیرایه‌زدایی از مسائل عاشورا و لزوم پرهیز از تحریفات، در کنار تبیین بایسته‌های مجالس عزاداری و ارائه‌ی توصیه‌های مهمّی به وعّاظ و مبلّغان و مدّاحان، از دیگر مطالب مهم و خواندنی این اثر است. از جمله، در یکی از مباحث کتاب که حدود 20 سال قبل افاضه شده، معظّمٌ‌له به صراحت از رواج کارهای ناصحیحی چون قمه‌زنی و سینه‌خیز حرکت کردن در حرم مطهّر ائمه(علیهم‌السّلام) اظهار نگرانی کرده‌اند. مثلاً ایشان در باب قمه‌زنی تصریح کرده‌اند: «قمه‌زدن سنّتی جعلی است، از اموری است که مربوط به دین نیست و بلاشک، خدا هم از انجام آن راضی نیست. علمای سَلَف دستشان بسته بود و نمی‌توانستند بگویند «این کار غلط و خلاف است». امروز روز حاکمیّت اسلام و روز جلوه‌ی اسلام است...»(ص 105-103).
عاشورا منظومه‌ی حماسه، منطق و عاطفه است و یکی از نکات مهمّی که در باب مواجهه با این نهضت عظیم، همواره مورد تأکید رهبر معظّم انقلاب بوده، توجّه به هم‌دوشی و توأمانی این سه عنصر اصیل حرکت امام حسین(ع) است. بخشی از مطالب «72 سخن عاشورایی» درباره‌ی همین موضوع و اهمیّت آن است (مثلاً نک: سخن 57) و مبلّغان و وعّاظ و مدّاحان باید با شیوه‌های متنوّع و برتر، در تعمیق همزمان باورها و محبّت‌ها در مجالس حسینی بکوشند. همچنین در یکی از مطالب این اثر، ایشان به القائات شبه‌روشنفکری برای جدا کردن مسائل عاطفی از مسائل اعتقادی اشاره کرده‌اند (ص 22).
موضوعات و محورهای مهمّ دیگری نیز در «72 سخن عاشورایی» مورد بحث و تحلیل قرار گرفته‌اند که برخی از مهم‌ترین آنان عبارتند از: کلّیاتی درباره‌ی «ماه محرم» و «روز عاشورا» و «اربعین» و برکات آنها، مباحثی درباره‌ی اسارت خاندان نبوّت، اهمیّت نقش مجاهدت و بصیرت حضرت زینب (سلام‌الله علیها) و حضرت سجّاد (علیه‌السّلام) در حفظ نام و یاد و دستاوردهای عاشورا، تبیین ارزش والای شهید و شهادت و دلیل ارزش مضاعف مجاهدت امام حسین(علیه‌السّلام) و اصحابشان، جایگاه منحصربه‌فرد عاشورا و شهدای کربلا، میراث عاشورا برای دنیای امروز، راز ماندگاری عاشورا، عاشورا و استکبارستیزی، شرح فقراتی از ادعیه و کلمات معصومین (علیهم‌السّلام)، زوایای انسانی قیام حسینی و... .
در یکی از عناوین سخنان این مجموعه، از واقعه‌ی عاشورا به «مباهله‌ی عملی امام حسین(علیه‌السّلام)» تعبیر شده است. انسانی که به هدف خود و حقانیّت و صدق دعویش ایمان دارد، حاضر است خود و نزدیک‏‌ترین بستگانش را در معرض خطر قرار دهد. پیامبر(ص) در ماجرای مباهله چنین کرد و به تعبیر رهبر معظّم انقلاب، امام حسین(ع) نیز در عاشورای سال 61 هجری، برای بیان حقیقت و روشنگری در طول تاریخ، مباهله را به شکل عملی‌اش انجام داد (نک: سخن 66).
در آخرین سخن این کتاب نیز فرازهایی از دعاهای رهبری معظّم انقلاب اسلامی با مضمون و محتوای حماسه‌ی عاشورا، که در سخنرانی‌های مختلف ایراد شده، گردآوری شده است.

برای دریافت نسخه الکترونیکی کتاب 72 سخن عاشورایی اینجا را کلیک کنید.

پیامِ امام

پیام رهبری انقلاب، دومین تجربۀ انقلاب اسلامی از جنس نامۀ امام(ره) به گورباچف

حجت الاسلام و المسلمین علیرضا پناهیان، در سی و سومین جلسۀ سخنرانی هفتگی «درسنامۀ تاریخ تحلیلی اسلام» در هیئت شهدای گمنام که شبهای جمعه برگزار می‌شود، ضمن بررسی جایگاه و شیوه‌های تبلیغ دین در تاریخ اسلام به بررسی اهمیت پیام رهبر انقلاب پرداخت.

به گزارش حلقه وصل، پناهیان با اشاره به پیام مهم رهبر معظم انقلاب گفت: برخی از مهمترین مراحل انقلاب اسلامی که فصل‌های انقلاب ما در آن مراحل، ورق خورده است از این قرار هستند: قیام 15 خرداد، شروع تظاهرات‌های گسترده از 19 دی قم، پیروزی انقلاب در 22 بهمن، تسخیر لانۀ جاسوسی که آغاز درگیری مستقیم ما با استکبار بود، دفاع مقدس و آغاز ولایت مقام معظم رهبری؛ در هر کدام از این زمان‌ها، مرحلۀ جدیدی از انقلاب ما رقم خورده است. اما در این روزها، یکی از مراحل جدید در انقلاب اسلامی ما رخ داده است. دیروز مقام معظم رهبری برای جوانان اروپایی و آمریکای شمالی نامه‌ای نوشتند که موضوع بسیار مهمی محسوب می‌شود و نباید ساده انگاشته شود.

از طریق اینترنت با مردم جهان ارتباط برقرار کنید/چه مطالبی را می‌توان در کنار این پیام منتقل کرد؟

بنده قبلاً بارها به جوانان و دوستان خودم عرض کرده بودم که از طریق اینترنت با مردم جهان ارتباط برقرار کنید و پیام‌ها و مطالب ناب خودتان را به آنها منتقل کنید- ولی امروز این پیام رهبر انقلاب، سوژۀ خبری و محور بسیار مناسبی است که شما جوانان می‌توانید بسیاری از مطالب و اطلاعات را در کنار این پیام، به اروپایی‌ها -و غربی‌ها- منتقل کنید مثلاً یکی از مطالبی که می‌‌توانید برای آنها بازگو کنید، معرفی شخصیت مقام معظم رهبری به آنهاست. یا اینکه عکس‌ها و تصاویری که از ارتباط ایشان با جوانان و ارتباط عاطفی جوانان با ایشان وجود دارد را به اروپایی‌ها منتقل کنید. در این زمینه‌ها کارهای بسیار جالب و تأثیرگذاری می‌توان انجام داد.
فصل جدیدی از فعالیت برای شما جوانان آغاز شده/این شعار را در عمل اثبات کنید که: «ما اهل کوفه نیستیم، علی تنها بماند»

الان فصل جدیدی از فعالیت برای شما جوانان آغاز شده است که تا به‌حال این باب، این‌طور خوب گشوده نشده بود. جهان غرب برای هر نوع اطلاع‌رسانی -و روشن‌گری- در اختیار شما قرار دارد. و با این پیام، فرصت بسیار مناسبی برای شما پدید آمده است و شما نباید رهبر خودتان را در این عرصه تنها بگذارید. شما باید این شعار را در عمل اثبات کنید که: «ما اهل کوفه نیستیم، علی تنها بماند» در واقع رهبر انقلاب، به خط مقدم ارتباط با جوانان غربی وارد شده‌اند، و شما نباید ایشان را تنها بگذارید. باید پیگیری کنید. نگذارید این پیام مثل یک شهاب در آسمان باشد، بلکه باید مثل ستارۀ قطبی شود و این به شما بستگی دارد.
این پیام دومین تجربۀ انقلاب اسلامی از جنس نامۀ امام(ره) به آقای گورباچف است

اگر این پیام آقا را پیگیری کنید، در واقع دومین تجربۀ انقلاب اسلامی از جنس نامۀ امام(ره) به آقای گورباچف است. البته آن زمان شاید این‌قدر شبکه‌های ارتباطی وجود نداشت، ولی اگر همان زمان نامۀ حضرت امام(ره) به گورباچف پیگیری می‌شد و برای همۀ مردم جهان تبیین می‌شد، الان ما خیلی جلوتر بودیم. ببینید که الان ما چه حسرتی باید بخوریم از اینکه آن زمان نامۀ امام(ره) به گورباچف توسط رسانه‌های ما خوب تحویل گرفته نشد! البته تا حدودی می‌توان پذیرفت که آن موقع شبکه‌های ارتباطی و ماهواره‌ای و رسانه‌ای زیادی وجود نداشت و ما هم امکانات زیادی نداشتیم. ولی همین الان هم آن نامه قابل پیگیری است.
نامۀ امام(ره) در زمان خودش یک فرازی از انقلاب بود. این نامۀ مقام معظم رهبری هم یک فراز دیگر از انقلاب است ولی این‌دفعه موقعیتی که برای پیگیری این نامه وجود دارد، واقعاً بی‌حدّ است و اصلاً محدود نیست. یعنی شما خیلی کارها در ارتباط با این پیام می‌توانید انجام دهید.

به نقل از سایت http://hvasl.ir/

پایان نامه عاشورایی

    تقدیم به اندیشه‌های عاشورایی

 فایل گزیده پایان‌نامه مدیریت عاشورایی: فهرست، کلیات، منابع (دریافت)

    

پیوست‌های مرتبط:

پایان‌نامه زمینه‌ای برای تشکر از امام حسین (نسبت پایان‌نامه و امام حسین علیه‌السلام)

آغاز نامه (گزارشی از جلسه دفاعیه عاشورایی)

گزارش تصویری جلسه دفاعیه (2)

یادش بخیر...

دعوتی برای حرکت، نامه‌ای برای آغاز

 

...انسانها باید برای ظهور آماده شوند و این نیاز به تربیت دارد، تربیتی که استعداد فهم و قابلیت پذیرش امام زمان را ایجاد کند و در این میان بهترین الگو برای درک امام عصر، درنگ در امام عاشورا است.

بهترین الگو برای اصحاب المهدی شدن، الگوی اصحاب الحسین‌اند.

تربیت عاشورایی همان مدل و نرم افزار تمدنی برای رسیدن به امام زمان است. تربیت عاشورایی تنها معبر برای ظهور است،

در «این الطاب بدم المقتول بکربلا» سخن از گرای اصلی در عصر ظهور است و محوریت کربلا و آموزه‌هایش، و این یعنی اهمیت درنگ در کربلا و عاشورا. برای تربیت راهی بهتر از امام حسین نمی‌شناسیم که اگر جز این بود، اولْ سخن مربی و منجی عالم در آخر الزمان و در فتح الفتوح نهائیش «الا یا اهل العالم ان جدی الحسین...» نبود.

امام عصر،‌ ابزاری نیرومند‌تر از امام حسین نمی‌شناسد و بدون او تمدن‌سازیش نشدنی است. شروع تمدن بزرگ امام عصر با امام حسین و در مدار کربلای او و معرفی خویشتن و رسم خویش با امام حسین، همه و همه پرده از یک حقیقت بر می‌دارند: جایگاه تربیت عاشورایی برای تسهیل و تکمیل جریان ظهور

آری امام زمان از حسین می‌گوید و زبان مشترک و ادبیات جهانی بر پایه و محور آموزه‌های عاشورایی شکل خواهد گرفت و کسانی در مسابقه زمینه‌سازی ظهور پیشگام خواهند شد که معرف امام عصر یعنی امام حسین را به عالم بهتر و خوب‌تر بشناسانند و دل‌ها را پذیرای شنیدن «الا یا اهل العالم ان جدی الحسین ...» کنند.

به نقل از وب مدیر در مدار کربلا

انقلاب اسلامی، قیامی علیه تفکر غرب

این مجموعه شامل جزوات «جایگاه اشراقی انقلاب اسلامی»، «از خودیافتگی اسلامی تا خودباختگی غربی در سینما»، «امر و نهی سیاسی»، «راز درماندگی»، «نگاهی به سرمایه داری و عناصر فرهنگی آن» و «تاریخ سرمایه داری و اقتصاد غربی» از اساتید، «حجت‌الاسلام موسویان»، «مجید شاه‌حسینی»، «داود مهدوی‌زادگان»، «حسن عباسی» و «هادی آجیلی» است.

بروید سراغ کارهاى نشدنى...

 

 

 

بروید سراغ کارهاى نشدنى، تا بشود.

تصمیم بگیرید بر برداشتن کارهاى سنگین، تا بردارید.

«و لا یخشون احدا الا الله».

خب، زحمتهایش چه؟ رنجهایش چه؟ محرومیتهایش چه؟

جوابش این است که:

«و کفى بالله حسیبا»

خدا را فراموش نکن، خدا حسابت را دارد.

در میزان الهى، رنج تو، محرومیت تو، کفّ نفس تو، حرصى که خوردى، زحمتى که کشیدى، کارى که کردى، خون دلى که خوردى، دندانى که روى جگر گذاشتى، اینها هیچ وقت فراموش نمیشود؛ «و کفى بالله حسیبا.»

مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای20 مهر 1390

 

 

بنیان مرصوص

عالمان راستین،کلید دار دین در عصرغیبت

به گزارش خبرنگار اسراء نیوز؛ یکی از وقایع تاریخی و به یاد ماندنی تاریخ انقلاب اسلامی را سالروز ورود با شکوه امام امت به میهن عزیزمان باید دانست. او که با مقدمش بتهای آهنین روزگار را لگد مال نمود و سایبان مؤمنین و مستضعفین جهان شد.بدین سبب برآن شدیم تا پاره ای از کتاب ارزشمند "بنیان مرصوص امام خمینی(ره)در بیان و بنان حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی" را جهت بهره مندی هر چه بیشتر دوستداران امام خوبیها و امت حزب الله تقدیم نماییم.

 

امام خمینی (ره) وارث انبیاء

امام راحل در سلسلهٴ عارفان محقّق جای داشت و در عین حال با همهٴ آنها فاصله، آنان در سیر به سوی خدا و تقرّب به او و بریدن از خلق «سیر من الخلق إلی الحق» متوقّف گشته بودند، و او برای اصلاح زندگی انسان و حاکمیّت قانون خدا به «سیر بالحق فی الخلق» رسیده بود. گفته بودند: «مرد باطنی (عارف) پس از آرامش و اطمینانی که در مسیر معنوی پیدا می کند، نمی خواهد به زندگی این جهانی باز گردد، و در هنگامی که بنا به ضرورت باز می گردد، بازگشت او برای تمام بشریّت سود چندانی ندارد»، ولی او از «وارثان انبیا» بود که همچون انبیا: «بازگشتشان جنبهٴ خلاّقیّت و ثمر بخشی دارد، باز می گردند و در جریان زمان وارد می شوند تا جریان تاریخ را به دست گرفته و جهان تازه ای از کمال های مطلوب را خلق کنند».

 

برخی بر اساس سخن عبد المطلّب (آن مرد الهی بزرگ) مشی کردند، ولی امام راحل (قدّس سرّه) گذشته از اینکه به آن حـرف و فکر احترام می گذارد، سخنی از نوهٴ عبد المطلّب، یعنی وجود مبارک رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) آموخت و آن را اسوهٴ خـود قـرار داد.

توضیح آنکه: وقتی ابرهه برای ویران کردن کعبه وارد مکّه شد، عدّه ای گریختند، عبد المطلّب به عنوان یک شخص نامدار، مصاحبه ای با این گروه تخریب داشت، وقتی آنها به او گفتند: تو به عنوان بزرگ قبیله، چه خواهش و پیشنهادی داری، عبد المطلّب گفت: شترهای مرا به من برگردانید، آنها گفتند:ما فکر می کردیم تو با ما دربارهٴ «تخریب کعبه» سخن خواهی گفت، ولی دیدیم که فقط دربارهٴ «شتر»هایت حرف زدی! در این حال عبد المطلّب گفت: «أنا رَبُ الإبل فإنّ للبیت ربّاً» من صاحب شترم و دربارهٴ شتران خود با شما سخن گفتم، خانهٴ کعبه نیز خود صاحبی دارد.

 

این سخن عبد المطلّب در آن روزگار حق بود، ولی پس از ظهور حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)، آیا باید همچون عبد المطلّب فکر کرد، یا اینکه باید مانند علیّ بن ابی طالب (علیه آلاف التحیة والثنا) اندیشید؟ پس از آنکه قرآن کریم نازل شد و خداوند سبحان متولّیان کعبه را مشخص کرد، آیا باز انسان می تواند بگوید: من صاحب شترم، خانه نیز برای خود صاحبی دارد و ارتباطی به من ندارد؟ مگر صاحب خانه کلید تولیت، صیانت و نگهبانی کعبه را به مسلمانان پرهیزکار نداده است: ﴿إنْ أولیائُه إلاّ المتّقون﴾با آمدن این آیهٴ کریمه، یک متفکّر دینی مجاز نیست که بگوید: من صاحب شترم و باید دربارهٴ مال خودم تلاش کنم و صاحب خانه، خانه را حفظ میکند، بلکه موظّف است که بگوید: «صاحب خانه، ما را مسئول نگهداری کعبه کرده است».

 

این دو بینش نه تنها قبلاً مطرح بود، بلکه امروز نیز وجود دارد، اگر یک حادثهای برای اسلام رخ میداد، دیگران میگفتند: «دین صاحب دارد»و همان حرف عبد المطلّب را تکرار می کردند، ولی امام راحل (قدّس سرّه) می فرمود: صاحب دین، کلیدداری دین را بدست «عالمان» راستین داده و ما موظّفیم که بگوییم خدا صیانت و نگهداری دین را از ما طلب می کند. شاخصهٴ امام امّت این بود که این مسئله را به درستی دریافت کرد، و نه تنها «فهمید»، بلکه آن را «یافت» و پس از طیّ سفرهای چهار گانه با نظر و بصر، «متولّی دین» شد.

 

اگر کسی این راه را نرفته باشد، فقط دربارهٴ دین شناسی اظهار نظر می کند و می گوید: دین صاحبی دارد و «ولیّ عصر» باید بیاید و دین را حفظ کند، ولی کسی که سفرهای چهارگانه را با جان و دل و سر، پشت سر گذاشت، می فهمد و می بیند و می یابد که متولّی دین و حافظ و نگهبان آن در عصر غیبت، وارثان انبیا و اولیا؛ یعنی علمای راستین هستند. حضرت امام (قدّس سرّه) این راه را طی کرد و خود را متولّی دین یافت و این نتیجهٴ پیمودن شهودی اسفار اربعه است.

همچنین ایشان این مسأله را به خوبی فهمید، به درستی بررسی کرد، آن را باور کرد و به آن ایمان آورد که زمامداری و رهبری مردم یک سکّه ای است که دو رو دارد: یک چهرهٴ آن «خلافت الله» است و چهرهٴ دیگر آن، عفطهٴ عنز (عطسهٴ بز مادّه) و عِراق خنزیر بید مجذوم (استخوان خوک در دست بیمار جذامی) میباشد. زمامداری مردم بیش از دو چهره ندارد. اگر چهرهٴ الهی بود، انسان خلیفة الله خواهد شد: «و إنّه لَیعلمُ أنّ محلّی منها محلَّ القُطبِ مِن الرّحی…». و اگر مقام نفس بود، عفطهٴ عنز و عراق خنزیر بید مجذوم خواهد شد.

 

امام امّت (قدّس سرّه) این معنا را به خوبی فهمید و به درستی باور کرد؛ لذا شما در تمام این حالات (از صدر نهضت تا ذیل رحلت) کمترین اثر را در او ندیدید که (معاذ الله) خود را باخته و بخواهد از این مقام والا سوء استفاده کند، در سخنان و حرکات ایشان چنین چیزی اصلاً مشاهده نشد.

 

امام راحل،رهبر مسلمین جهان ومتولّی اسلام

امام راحل (قدّس سرّه) شاگرد برومند ائمهٴ اطهار (علیهم‌السلام) بود، و البتّه حساب آنها با احدی هماهنگ نیست، چنانکه در بیانات نورانی حضرت امیر المؤمنین (علیه‌السلام) در «نهج البلاغه» آمده است که: «لا یُقاسُ بهم أحدٌ من النّاس»،احدی از مردم با امام معصوم قیاس نمی شود. ولیّ عصر (علیه‌السلام) و امام معصوم کسانی هستند که: «بیُمنهم رُزقَ الوَری»

.

بسیجیِ امام

بسیجى بلندهمّت است. خواسته‏ هاى او بزرگ و در حدّ اعتلاى کشور است. خواسته او، نجات همه آحاد بشر و رفع فساد و فقر و تبعیض و بى‏عدالتى و سلطه دشمن است. او از این که زیر پرچم امریکا یا دیگر قدرتهاى بیگانه زندگى کند و مثل حیوانات بچرد، بیزار است. براى او فرق مى ‏کند و مهم است که چه کسى بر کشور او فرمان براند: یک انسان فاسد و فاسق و فاجر و مزدور بیگانه، یا بندگانِ صالح خدا. او به این که در خانه و در محیط زندگى ‏اش، حکومتِ اللَّه مستقر باشد یا حکومت دشمنانِ اللَّه، اهمیت مى ‏دهد. لذا براى این کار مى‏ایستد.

در دوران دفاع مقدّس، بسیجیان ما از سرتاسر کشور، از کار و زندگى و استراحت و آغوش خانواده و زن و بچه و همسر و فرزند و عزیزانشان، چشم مى ‏پوشیدند و به سمت بیابانهاى گرم خوزستان و یا قلّه‏ هاى یخ‏زده و پربرف غرب و شمال غرب کشور مى ‏رفتند و تابستان و زمستان را در آنجا مى ‏گذراندند. آن‏ها این کار را براى دفاع از اسلام و کشور و شرف و استقلال و آزادى و حاکمیت دین خدا مى ‏کردند و مى ‏دانستند که  اگر نظام اسلامى در مرزها شکست بخورد، در مرکز هم شکست خواهد خورد و اگر از لحاظ نظامى شکست بخورد، از لحاظ سیاسى هم شکست خواهد خورد. آن‏ها با اقدام خود،

امامشان را تنها نگذاشتند. این، مفهومِ بسیجى و فرهنگ بسیج است. این مفهوم همیشه خواهد بود.

امروز هم بسیجى براى کشور دل مى ‏سوزاند؛ براى آبادانى کشور تلاش مى ‏کند؛ براى حفظ استقلال ملى، هرچه بتواند کار مى ‏کند و از جان خود هم مى ‏گذرد. امروز هم اگر احساس کند دشمن مى ‏خواهد از روزنه ‏اى- چه اقتصادى و سیاسى و چه فرهنگى- به داخل کشور نفوذ کند، در مقابل او مى ‏ایستد و با مشت به صورتش مى ‏کوبد.( بیانات مقام معظم رهبرى در دیدار فرماندهانِ نواحى، پایگاهها و گردانهاى بسیج سراسر کشور به مناسبت هفته بسیج‏08/ 09/ 1374)

ما امت حزب اللهیم                         دلداده ی روح اللهیم